Cukrzyca typu 2 - CUKRZYCA - MEDYCYNA

Cukrzyca typu 2, nazywana też cukrzycą insulinoniezależną - choroba metaboliczna, która pierwotnie charakteryzuje się opornością na insulinę, względnym niedoborem insuliny oraz hiperglikemią.
W tym rodzaju cukrzycy przyczyną podwyższonego poziomu cukru nie jest brak insuliny, ale jej nieprawidłowe działanie w organizmie.
Najczęściej cukrzycy typu 2 towarzyszy otyłość oraz bardzo często nadciśnienie tętnicze. Ten rodzaj cukrzycy występuje najczęściej u ludzi starszych.
Najczęściej leczy się ją poprzez zachęcanie do aktywności fizycznej, zalecenie zmiany diety oraz doustnych leków hipoglikemizujących ( przeciwcukrzycowych ). Wszyscy jednak chorzy na cukrzycę typu 2 wymagają po pewnym (różnym) czasie trwania choroby leczenia insuliną.

Źródłem cukrzycy typu 2 jest niewłaściwe odżywianie – jedzenie typu fast food , napoje pełne pustych kalorii, telewizja i gry komputerowe zamiast zabaw na podwórku, jazdy na rowerze i wysiłku fizycznego.

Objawy mogą przypominać cukrzycę typu 1.:
- chory może mieć wzmożone pragnienie i potrzebę
- częstego oddawania moczu,
- stale odczuwać zmęczenie lub senność
- może cierpieć z powodu nawracających infekcji, w tym infekcji grzybiczych.
- często występuje wzmożony apetyt przy jednoczesnej utracie wagi.
- mogą się również pojawić problemy z gojeniem ran.

Często cukrzyca typu 2. rozwija się bezobjawowo. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na monitorowanie poziomu glukozy we krwi u osób z grup podwyższonego ryzyka.

Podstawowymi czynnikami ryzyka w cukrzycy typu 2. są nadwaga i czynniki dziedziczne. U osób, w rodzinach, gdzie występuje cukrzyca typu 2., należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie właściwej masy ciała i prawidłowy styl życia, łączący zdrową dietę z aktywnością
fizyczną.