Cukrzyca ciężarnych - CUKRZYCA - MEDYCYNA

Cukrzycą ciężarnych jest przejściowe zaburzenie, rozpoznawane na podstawie podwyższonego stężenia glukozy we krwi (któremu może towarzyszyć obecność glukozy w moczu), pojawiające się u zdrowych dotąd kobiet i ustępujące całkowicie po zakończeniu ciąży. W grupie kobiet z cukrzycą ciężarnych istnieje wyższe ryzyko zachorowania w przyszłości na cukrzycę typu 2. w porównaniu z kobietami bez tego powikłania. Uważa się, że przyczyną cukrzycy ciężarnych są zmiany fizjologiczne związane z ciążą: insulinooporność wywołana przez hormony łożyskowe (laktogen, hormon wzrostu), zaburzenia wydzielania insuliny i zwiększone wydzielanie glukozy przez wątrobę. U niektórych kobiet trzustka nie jest w stanie zaspokoić zwiększonego zapotrzebowania na insulinę. Cukrzyca ciężarnych przejawia się głównie w 3 trymestrze, gdy najsilniej działają te hormony.

Powikłania cukrzycy w ciąży

Tkanki rozwijającego się płodu są bardzo wrażliwe na zaburzenia metaboliczne zachodzące w organizmie matki.
Decydujące dla rozwoju płodu jest pierwsze 8-10 tygodni ciąży, w których dochodzi do kształtowania się zawiązków poszczególnych narządów. Podwyższenie stężenia glukozy w tym okresie koreluje ze wzrostem liczby wad wrodzonych płodu.

Nierozpoznanie cukrzycy ciężarnych jako powikłania ciąży może prowadzić zatem do
zwiększonego odsetka powikłań perinatalnych, do których zaliczamy :
- samoistne poronienia
- wewnątrzmaciczne obumarcie płodu,
- umieralność okołoporodowa
- wady rozwojowe
- schorzenia matki ( infekcje dróg moczowych, niedokrwistość, stan
przedrzucawkowy )
- poród przedwczesny, wielowodzie

Przyczynami wystąpienia wad w ciąży powikłanej cukrzycą jest hiperglikemia oraz niewyrównanie cukrzycy w I trymestrze ciąży, jak również długotrwała cukrzyca z towarzyszącymi jej komplikacjami w postaci zmian naczyniowych i przewlekłych stanów niedotlenienia płodu.
Do najczęstszych wad rozwojowych płodów w ciąży cukrzycowej zaliczamy:
- wady OUN – bezmózgowie, bezczaszkowie, przepuklina oponowo-mózgowa,
przepuklina oponowa rdzenia, rozszczep kręgosłupa.
- wady układu krążenia – przełożenie wielkich naczyń, ubytki w przegrodzie międzykomorowej, koarktacja aorty, hipoplazja lewokomorowa, serce jednokomorowe, stenoza lub brak zastawek tętnicy płucnej.
- wady układu moczowego - agenezja nerek, nerki torbielowate, zdwojenia moczowodów, wodonercze towarzyszące wadom moczowodów i cewki moczowej – ahydramnion.
- wady układu pokarmowego – niedrożność odbytu i dwunastnicy, przetoka
przełykowo-tchawicza, uchyłek Meckela, choroba Hirschprunga .
- wady układu kostnego – niedorozwój kończyn górnych i dolnych, sacral agenesis, niedorozwój całej dolnej połowy ciała.

Do najczęstszych powikłań u noworodków zaliczamy obecnie makrosomię lub wyższą od należnej masę urodzeniową noworodka. Nadmierny wzrost masy ciała, a zwłaszcza tkanki tłuszczowej, zależy w dużym stopniu od stężenia glukozy w III trymestrze ciąży.
Wyższe stężenie glukozy we krwi matki powoduje hiperglikemię u płodu i wzrost wydzielania insuliny płodowej. Hiperglikemia i hiperinsulinemia płodowa stymuluje proces lipogenezy i rozrost tkanki tłuszczowej.